27 juni: Zomerpaleis Katharina de Grote in Poesjkin

Wanneer je vroeg begint, blijft er het meeste van de dag over. Dus gaat de wekker om 06.30 uur. Nederland ligt nog op één oor, want daar is het nu 04.30 uur.
Na ons ontbijt staat om 08.00 uur ons busje al weer te popelen om te vertrekken. Onze vaste gids gaat wel mee voor het eerste deel van de reis, maar al snel wordt ze “ingeruild” voor een assistent die met ons het Katharina paleis zal bezoeken in Poesjkin.
Het paleis ligt zijn het tsaren dorp Tsarskoje Selo, ontworpen door Rastrelli en gebouwd in de 18e eeuw. Het is weer een object met heel veel uitstraling. Ook de tuinen liggen er keurig bij. In allerlei stijlen aangelegd.
We bezoeken alle kamers van hert paleis en zijn sprakeloos bij alle plafond schilderingen. Wat een pracht en praal. Veel belangrijke gasten werden in dit paleis ontvangen en de foto’s in het paleis zijn de stille getuigen. In de 2de wereldoorlog werd het paleis grotendeels verwoest, maar is nadien weer helemaal hersteld.

Aan het eind van een boeiende ochtend komen we terug bij het schip voor de lunch. Vanmiddag zijn we vrij om ons zelf te vermaken en we gaan dan per shuttlebus en metro terug naar het centrum, want daar is zoveel te zien.
Vanavond op tijd terug voor hert laatste diner aan boord en dan……..onze koffers pakken want we moeten onze morgenochtend al vroeg leeg opleveren.
De ochtend brengen we dan op en rond het schip door, want om 11.30 uur volgt onze  transfer naar de luchthaven.
Daarmee komt er een eind aan een onvergetelijke reis: gelukkig hebben we de foto’s nog!!!!!

Hoe volgen we het WK-voetbal?

Toen we onze vakantie voorbereidden, speelde het schema van het WK geen enkele rol. We wilden een reis maken rond de langste dag, om te kunnen genieten van de Witte Nachten in Noord Rusland.
De uitzendtijden liggen hier ook niet zo gunstig en er is maar beperkt beeld aan boord. Juist wanneer wij aan het diner zijn, vindt vaak de aftrap plaats van de meest belangrijke wedstrijden. Wanneer we thuis waren geweest, had ik natuurlijk naar Nederland gekeken, maar beslist niet naar alle wedstrijden uit de voorronden.
Toch hebben we de meest belangrijke momenten van Nederland en België wel gezien, hoewel………
Afgelopen nacht (in Nederland en België op donderdagavond) moest België zijn laatste groepswedstrijd spelen. Dit was op een tijdstip dat alle bars aan boord al gesloten waren.
Ik heb toen geregeld, dat we in de bioscoopzaal konden kijken! We gingen er met natuurlijk alleen Belgen goed voor zitten en hadden het grootste scherm tot nu toe met schitterend beeld! Maarrrrr……..omdat de Belgen en de Russen in dezelfde poule spelen, werd de wedstrijd van de Russen uitgezonden en niet die van de Belgen. Alles voor niets en iedereen droop af naar zijn/haar bed. Helaas!!
‘s Ochtends bij het ontbijt was het natuurlijk onderwerp van gesprek en de meest gestelde vraag: “heeft België gewonnen?” Ook zonder het te zien was het goed afgelopen: België gaat door in ronde 2!!!
Het vervolg van het WK beleven we weer thuis met wellicht de finale België-Nederland??

26 juni: bezoek aan de Petershof

Na een korte nacht, gaat de wekker toch weer op tijd. Vandaag staat het “Russische Versailles” op het programma: de Peterhof. Het paleis ligt 25 km van St. Petersburg aan de Finse golf. Valt ons tijdens bezoek ook op, dat we meer blonde mensen zien. De invloed dat we dichter bij Finland zitten??
In de Peterhof maken we een wandeling door het park met haar talloze fonteinen. De een nog mooier dan de ander. Veel is versierd met bladgoud of een gewoon goud vernislaagje.

Na een centrale rondleiding, krijgt ieder nog de gelegenheid om op eigen houtje door het park te gaan. We hebben een lunchpakket mee en zoeken een bankje om dit te verorberen. Al snel is het weer tijd om de bus op te zoeken.

We rijden terug naar het centrum van St. Petersburg omdat we in de middag een rondvaart over de Neva zullen maken en door de grachten van de stad. Peter de Grote had in zijn Nederlandse tijd het grachten systeem van Amsterdam gezien en heeft dit hier nagebootst. Een systeem van ringen rond het stadscentrum.

Na de rondvaart krijgen we nog war tijd voor onszelf. Eerst maken we een korte zoektocht naar een breiwinkel, maar dat leidt ondanks de hulp van enkele Russinnen niet tot succes. We komen uit in een Subway restaurant waar een uitstekende wifiverbinding is. Even gebruik van gemaakt om een teken van leven naar Holland te sturen.
Daarna wandelen we naar de prachtige bloed kerk. Wat een kunstobject!!
De tijd vliegt natuurlijk weer en we moeten naar ons verzamelpunt. We gaan samen in een volgepropte metro terug naar ons schip voor het avondeten.
De avond is verder vrij en we genieten van een prachtige zonsondergang. Ook is het tijd om de blog  even bij te werken.
Misschien denken de mensen dat ik daar de halve vakantie mee bezig ben, maar dat valt reuze mee want ik heb een zeer snelle hand van schrijven. Dit verslag bv. schrijf ik ook zo even in de bus om de tijd te doden. Ik ben dankbaar voor dit talent!

25 juni: aankomst en 1ste dag in Saint Petersburg

Vandaag valt het ontbijt en de aankomst in de stad St. Petersburg vrijwel samen. Jammer dat we, terwijl we de haven binnenvaren net aan ons ontbijt zitten.
Om 08.30 uur zitten we alweer in onze bus voor een rit door de stad en een bezoek aan de Petrus en Paulus vesting. Voor we in het imposante centrum zijn, zitten we toch wel ruim een uur in het drukke verkeer van de stad omdat de haven aan de rand van St. Petersburg ligt. Uiteindelijk doorkruisen we de indrukwekkende straten en zien we wat Peter de Grote ooit stichtte, nadat hij was teruggekeerd uit Nederland. Hij heeft daar erg veel ideeën opgedaan en gebruikt in “zijn” St. Petersburg. De Petrus en Paulus vesting was daarbij het centrale startpunt voor de stichting van de stad.
Tijdens de rondrit mogen we vaak even uit de bus voor een foto moment. Eén van die foto momenten kost een groepsgenoot zijn beurs met inhoud, naar later blijkt. Heel vervelend, die zakkenrollers zijn overal helaas!
In de Petrus en Paulus vesting bezoeken we de kathedraal en worden langs de diverse graftomben van de tsaren geleid.
Prachtige kroonluchters, een zeer kunstzinnige preekstoel en allerlei andere  pracht en praal.

Juist voor 12.00 uur verlaten we de kathedraal, nadat we ook nog hebben geluisterd naar het indrukwekkende zangtalent van een Russisch quintet. Prachtig!!
Onze gids waarschuwt ons voor een kanonsknal die exact om 12.00 uur zal klinken,gevolgd door het luiden van de klokken. De waarschuwing was niet voor niets, want het was inderdaad een dreun van jewelste.

Elders in de stad gebruiken we de lunch in buffetvorm. Allerlei heerlijke gerechten die ons worden voorgeschoteld! We moeten een goede bodem leggen, want de middag zal een indrukwekkende worden: een bezoek aan de Hermitage!!

De Hermitage wordt dagelijks door 30.000 mensen bezocht! We merken dat duidelijk bij binnenkomst. We zijn zeker niet de enigen die worden aangetrokken door de werken van Michelangelo, Leonardo da Vinci, Rembrandt en van Gogh.
Wat is hier een pracht en praal bij elkaar gebracht. Zeer indrukwekkend!
Ook altijd weer bewonderenswaardig, wat voor details kenners weten te ontdekken in schilderijen. Geweldig  te ervaren, hoe een kenner je op de meest verwonderlijke ontdekkingen kan wijzen in een doek.
Toch ook maar eens in Amsterdam kijken bij de Hermitage die toch ook alweer 5 jaar bestaat.

Na een vermoeiende dag, is het heerlijk om weer even op het schip te zijn voor het diner. ‘s Avonds hebben we even tijd voor onszelf. De meesten gebruiken die om even te gaan liggen, want vanaf 23.30 uur wacht ons nog de excursie: St. Petersburg bij nacht. Dit begint zo laat, omdat het rond de langste dag in deze stad haast niet donker wordt: de ene dag gaat  zo over in de andere. We maken gebruik van de de periode tussen 00:00 uur en 03:00 uur om toch de stad in het kunstlicht te zien met als hoogtepunt het ophalen van de verlichte bruggen rond 001:30 uur.
Het was een imposant schouwspel, al bleek later dat de luchten van en dag later nog veel mooier waren.

24 Juni: Mandrogy

Na het ontbijt verzamelen we onze groep nogmaals in de kleine bar, voor bespreking van allerlei vragen die er nog leven rond alle info die er over de cultuur van Rusland over ons heen is gekomen. Daarnaast bespreken we ook allerlei algemene zaken rond reis en programma.

Om 11.00 arriveren we in Mandrogy, een groot openluchtmuseum met veel creatieve shopjes. We maken een wandeling langs allerlei winkeltjes waar door de mensen van het dorp demonstraties rond Matroeska schilderen, haken van kleedjes, maken van kettingen etc worden verzorgd.
Ook is er een wodka museum wat we met een bezoek vereren. Echte aantal wodka’s wat ze in huis hebben is me ontschoten, maar het waren er duizenden! Je kon tegen inlevering van je entreebewijs deelnemen aan een proeverij, maar wij kozen ervoor om dat gezien de nog komende activiteiten die dag niet te doen. Daarom kregen wij een klein flesje wodka mee voor een later moment van genieten.  Ook hier weer veel foto’s gemaakt en natuurlijk een mooie fles wodka gekocht voor een speciaal moment in Holland. Speciaal moment, want wodka drinken doe ik eigenlijk nooit zo even bij de TV, altijd zoek ik daarvoor gezelschap om er samen van te genieten.

Na de wandeling worden we verwacht in een immens grote tent voor een shaslikbbq!! Bij de ingang worden we welkom geheten met Russische muziek en zoekt iedereen zijn eigen groep in de tent. Hele leuke bijeenkomst met een lekker stuk vlees en andere versnaperingen.
Na de bbq hebben we nog even tijd om uit te buiken en daarna volgt het inschepen voor de laatste etappe naar de eindbestemming: Saint Petersburg!!
In St. Petersburg meren we op woensdag aan, maar dit betekent nog niet het einde van onze vakantie, want we hebben nog drie dagen voor de boeg met allerlei excursies en vrijetijdsbesteding voordat we op zaterdag echt naar huis gaan.

Na de afvaart is er een wandeling periode van rust voor velen. Even bijkomen van alle activiteiten en info die je hebt moeten “opslurpen” Kost toch best veel energie en ieder mens moet toch zo nu en dan even bijtanken.

De vorige avond zijn we door groepsgenoot Etienne uitgenodigd voor een aperitief in de Panoramabar. Dit vanwege het feit dat zijn vrouw Marieta haar verjaardag viert. Dit was natuurlijk voor ons allemaal een aangename verrassing en we namen de uitnodiging maar wat graag aan.
Met pianomuziek werd het feestlied ingezet, we dronken een cocktail, aten wat nootjes en hadden het heel gezellig saam. Daarna was het tijd voor het captains diner…….

‘s Avonds worden we in het restaurant verwacht voor de “captains diner”. We hebben niet echt een hele chique cruise, maar iedereen wordt toch wel verwacht aan te treden in een nette outfit. Dat zie je ook echt terug als de zaal zo rondkijkt. Iedereen ziet er pico bello uit  en ook de waiters  hebben hun nog nettere pak uit de kast getrokken. Helaas geen foto van gemaakt op de tablet, dus het past niet in mn blog.
De russische kapitein houdt een speech die in allerlei talen wordt vertaald en daarna gaat hij alle tafels langs voor een gezondheidstoost. We eten weer heerlijk en zoeken daarna onze hut op.

23 juni: het eiland Kighy

Vandaag zullen we veel varen. Pas om 17.00 uur wordt de aankomst verwacht bij het eiland Kighy en later zal blijken dat het door oponthoud bij een sluis nog een uur later zou worden. Die vertraging blijft niet in de reis hangen, nee het bezoek aan het eiland wordt gewoon een uur ingekort!
Dit bleek achteraf wel jammer, want het eiland leende zich uitstekend voor een fikse wandeling, maar daar ontbrak ons dus de tijd voor.
Vandaag dus op het schip alle tijd voor andere activiteiten. Terwijl Margo naar een workshop servetten vouwen ging, bezocht Harry in de ochtend de documentaire film “Wie vermoorde Iwan de Verschrikkelijke?” Ingewikkeld verhaal met een onduidelijke uitkomst. De wetenschappers delen hun mening niet, maar dood is hij wel!!
Tussen de middag hadden we een lezing over de geschiedenis van Rusland van Iwan de Verschrikkelijke tot aan de huidige voor Russen zeer populaire Vladimir Poetin. Rusland is trots op z’n leider, misschien ook wel omdat hij niemand meer dat 13% belasting laat betalen…..
Feit blijft inderdaad dat Rusland het in de Westerse wereld heeft te stellen met erg veel anti propaganda, maar wellicht is dat andersom ook wel zo. Dat wij als enige Hollanders deze cruise maken en het feit dat veel Amerikanen hun reis naar Rusland annuleerden is wellicht een signaal wat dit bevestigd.
We hebben er met z’n allen mooi over kunnen praten en dat is dan echt een toegevoegde waarde van zo’n cultuurreis.

Op Kighy aangekomen, zien we allerlei houten woningen die met dusdanige verbindingen zijn gebouwd dat er geen spijker aan te pas komt. Daarbij gebruiken ze ook een houtsoort waarin hars zit, wat naar buiten komt en dan gaat werken als lijm.
Alles van hout, tot de kerk aan toe inclusief dakpannen die uit bomen worden vervaardigd.
We maken een wandeling met een plaatselijke gids en zien in de huizen het leven van lang geleden. Doet denken aan de openlucht musea die we ook in Nederland kennen. Weer veel gezien en jazeker nog meer foto’s gemaakt.
De scheepsfluit klinkt en we vertrekken voor onze volgende stop: Mandrogy, de laatste tussenstop voor eindstation Sint Petersburg.

22 juni: Goritsy

Na ons ontbijt komen we eerst als groep bij elkaar om de mogelijke excursies in St. Petersburg te bespreken. Daar zijn we natuurlijk nog niet, maar sommige excursies moeten van tevoren worden aangevraagd en dat vergt tijd.
We besluiten om als groep de dagen in St. Petersburg zo in te kleden, dat we zo min mogelijk tijd verliezen aan reizen binnen de stad. Ons schip zal nl. aan de rand van de stad liggen en dan kost het steeds veel tijd wanneer je steeds heen en weer reist. Kortom, we zijn het als groep snel eens hoe we dit gaan invullen. Op deze wijze blijft tevens de meeste tijd over om vrij te besteden.
We wisselen nog wat van gedachten over allerlei algemene zaken en dan bereiden we ons voor op het aanmeren in Goritsy.

Na aankomst in Goritsy worden we meteen naar een bus geleid. Bij iedere aankomst is er vaak eerst een souvenir markt waar je doorheen moet, maar daar is eerst geen tijd voor. We gaan eerst naar het Klooster van de Heilige Cirillus aan de Witte Zee. Vroeger een toevluchtsoord voor de edelen die op de vlucht waren voor Iwan de Verschrikkelijke, maar tegenwoordig een iconen museum. Een plaatselijke gids maakt een wandeling met ons en toont ons alle zalen met iconen en de tuin van het klooster. Wat opvalt is het grote aantal suppoosten, wat het elec. alarmsysteem moet ondersteunen. Van kamer naar kamer wordt elke stap die je zet nauwlettend gevolgd 😦
Naast iconen museum is het nog steeds een bedevaartsoord voor veel gelovigen. Onderweg naar onze bus zien we nog kans om wat borrelglaasjes te kopen met een illustratie van het klooster erop.
De weg terug wordt per bus aanvaard over een weg vol gaten en kuilen: de gratis Russische massage volgens onze gids.
Terug bij de boot is er nog tijd over om een zelfstandige wandeling te maken door het dorp. Een echt arm dorp zoals we ook veel in Wit Rusland hebben gezien. We maken natuurlijk nog weer wat foto’s.
Nadat iedereen weer teruggekeerd is aan boord, vervolgen we onze reis naar het eiland Kighy.

Het avonddiner kent vandaag als thema “piraten” en dat hebben we geweten: alles op tafel was één janboel van messen, vorken, glazen etc. De stoel poten waren aan elkaar geknoopt met de servetten, echt een piratenpuinzooi!!
Maar leuk was het wel en we hebben echt weer heerlijk gegeten!!

Cruisen tussen Moskou en St. Petersburg, de technische details

We zijn ingescheept in de ms RUSS, een cruiseschip geschikt voor 220 passagiers. Niet immens groot, maar groot genoeg om het overzicht te bewaren. Onder ons Fransen, Belgen, Russen, Turken en Amerikanen. Wat er uniek bij is: wij zijn de enige “Ollanders” aan boord.
In Moskou begonnen we op donderdag 19-06 op 161,75 meter boven de zeespiegel aan onze duik naar zeenivo in St. Petersburg. De trip is ruim 1000 km, waarbij 18 sluizen ervoor moeten zorgen, dat we op zeenivo uitkomen.
Globale route: Moskou, Oeglitsj, Yaroslavlj, Goritsy, Kighy, Mandrogy, St. Petersburg
Het schip bestaat uit 5 dekken: dek 1 is het technisch front van het schip met proviand ruimte, machinekamer, dek 2 is daar waar wij als passagiers het schip binnenkomen bij de receptie, op dit dek ook de hutten voor de bemanning en deels voor de passagiers, hierboven dek 3 en 4 en tenslotte een zonnedek als dak van het schip.
Wij hebben een hut op dek 4. Hoog op het schip en dus met een prachtig uitzicht over het water!

In de komende blogs, proberen we van dag tot dag jullie wat mee te voeren op onze reis

19/20 juni: verscheping en bezoek aan Oeglitsj

Op de donderdag hadden we na alle gezamenlijke excursies dus lekker een dagje voor onszelf om Moskou verder te verkennen. De metro is hierbij een uitstekend hulpmiddel om van A naar B te komen. Zoals we al schreven, zijn de metrostations daarbij ook nog eens geweldige bezienswaardigheden.

Natuurlijk schaften we in Moskou onze eerste matroeska aan. Nou ja, de eerste van deze reis, want thuis zijn er al veel meer…….
Afspraak was, dat we beslist om 17.00 uur terug moesten zijn bij de boot i.v.m. de eerste afvaart. Om te controleren of iedereen weer aan boord is, hebben ze een “sleutel check”: van boord verplicht je sleutel afgeven bij de receptie en voor vertrek kunnen ze zo zien welke sleutels daar nog liggen.
Iedereen was op tijd terug en dus konden de trossen los voor de 1ste etappe naar Oeglitsj. Natuurlijk verbleven we eerst op het buitendek om het afscheid van Moskou mee te maken. In de verte zagen we een politieboot komen met zwaailicht. Al snel werd duidelijk, ze kwamen niet voor ons. Ons schip werd ingehaald, maar een eindje voor ons schip stopten ze wel voor enkele burgers aan de wal. Dichterbij gekomen zagen we tot onze schrik dat deze burgers een lijk uit de rivier hadden gehaald……een lugubere vondst!
We vervolgden onze weg. Na enige tijd werden we uitgenodigd in de concertzaal voor een toast en een kennismaking met de bemanning en de andere “boot bewoners”.
Terug bij onze hut moesten we de zwemvesten passen en werden we één voor één gecontroleerd door een matroos. Een noodzakelijke actie, maar hopelijk niet nodig in het echt.

De volgende ochtend was er na het ontbijt voor onze groep een lezing over de geschiedenis van de Orthodoxe kerk.  Dit bracht alle Iconen en Fresco’s die we onderweg zien wat meer tot “leven”.
Aan boord zijn er allerlei activiteiten waar je je tijd mee kunt verdrijven. Wij vinden het echter ook fijn om gewoon wat tijd te hebben voor een boek, muziek of gewoon rust in je hoofd.

Aan het eind van de middag kwamen we aan in Oeglitsj. De haven binnen varend zagen we al de meest prachtige met bladgoud versierde kerktorens. Op het aanleg terrein zagen we allerlei activiteit. De plaatselijke muzikanten installeerden zich voor het bezoek van een bootvol ondersteuners van de plaatselijke economie. Na de muziek en het brood met zout, wat ons was toebedeeld als een warm welkom, kwamen we terecht in een haag van marktkramen met meest souvenirs. Daarvoor was echter eerst geen tijd want een plaatselijke gids stond klaar om ons alles over Oeglitsj te vertellen en te laten zien.

Onze reisorganisatie Sovjet Reizen hanteert tijdens de rondleidingen een prachtig systeem om uitleg duidelijk over te laten komen. Iedereen krijgt een “oortje” en een ontvanger, waarmee de gids, die spreekt in een microfoontje, prima gevolgd kan worden en je niet gestoord wordt door de vele andere groepen die om je heen zwermen.

Tijdens onze reis zien we veel kerken en kloosters en daaromheen allerlei residenties en paleizen met de nodige kunst die het verhaal over Rusland vertellen en uitbeelden.
Ook in Oeglitsj bezochten we enkele kerken, waarbij we de nodige verhalen hoorden rond de daar bekeken iconen en fresco’s. In één van de kerken was er een optreden van een mannenensemble. Klein filmpje van gemaakt op de smartphone. Hun CD hebben we gelaten voor wat het was. Na de gezamenlijke excursie was er nog tijd voor eigen vermaak. Natuurlijk kwam Margo niet om de winkels heen, nadat we samen de alleen Russisch sprekende flappentap hadden aangesproken.
Harry boorde de plaatselijke wifi aan, om even wat berichten te delen met het thuisland. De blog die in concept op de tablet stond, liet zich vanaf de smartphone niet versturen. Later nog maar eens opnieuw proberen…..

Iedereen meldde zich weer tijdig aan boord, zodat we rond 20.00 uur onze reis konden voortzetten met als eerstvolgende stop: Yaroslavlj

Onze groep: Hollanders onder de Belgen

Hoewel Hennie en Peter Tiesma ons al heel vaak hadden verteld hoe mooi en ontspannend een cruise wel is, was het toch wel spannend om dit voor het eerst in je leven echt te gaan doen: in wat voor gezelschap komen we terecht??? Lukt het om onze draai op een schip te vinden??? Kunnen we ermee omgaan, dat iemand anders je tijd bepaald???
Op Schiphol kijk je al om je heen of je dezelfde labels aan tassen/koffers ziet hangen. In het vliegtuig ga je spotten, maar niets te zien wat op Sovjet Reizen leek.
Na onze eerste vlucht maakten we een korte tussenstop in Warschau, nog steeds geen lotgenoten. We vervolgden onze reis naar Moskou. Daar aangekomen werden we opgevangen door een Russische dame die onze namen boven haar hoofd hield. We werden in een personenauto vervoerd naar het schip door een Rus, die niet over de grens sprak.
Pakketje afgeleverd, chauffeur weg en wij stonden met onze koffers op een Russische kade oog in oog met de altijd streng kijkende beveiligingsagenten.
We werden naar het schip geloodst en naar achteraf bleek, waren we de allereerste gasten!!
Het zou tot het avondeten duren, voordat we onze groepsgenoten ontmoetten: een groep alleraardigste Belgen, die allemaal rechtstreeks vanuit Brussel naar Moskou waren gevlogen. Ook de terugreis zullen we gescheiden maken. Zij vliegen eerst terug naar Moskou, terwijl wij weer over Warschau gaan.

We hebben het heel gezellig aan boord, op onze excursies en tijdens de vrije tijd. In die vrije tijd gaan we ook veel bij de groep weg, lekker even gewoon je eigen gang. Ook het WK-voetbal is mee op reis. Gisteren hebben we een deel van België-Rusland kunnen zien en vanavond zien we wellicht een glimp van Holland. Tot aan de finale krijgen we hier geen ruzie over. Als we dan elkaar treffen is ons visum allang verlopen en is iedereen weer thuis om zijn/haar eigen ploeg aan te moedigen 🙂